شب یلدا
اگرمـــــــــــا را شب يلدا بلنــــد است
ز يـــــــــــــاد زلف آن بالا بلنـــد است...
(چو اين مطلــــــع سرودم کيف کــردم
که اين مضمـــون بي همتا بلند است!
به ناگـــــــــــــــــه داد وجـدانــم در آمد:
که داد مـــــن از اين کارا(!) بلند است!
چقدر آخـــــــــــــر دروغ شاعــــــــرانه
صداي کوست اي رســــوا! بلند است!
تو خود خندان و از هجــــــــر دروغين
ز شعــــــــــــرت آه و واويلا بلند است!
نباف اينقــــــــــدر از بالا بلنــــــــــــدت!
صد وپنجـــــــاه سانت آيـــا بلند است؟؟!!
دوازده شنبليلــــه بــــر کــــــــــدويي –
همان "گيسوي چون يلدا بلند" است؟؟!
بيــــــــــا اين خط کش و آن زلف يارت!
نه من گويم،توخود گو!...ها!...بلند است؟!
***
مگــــــــــر مبهوت شعـــــــــر بوالفضولي
که دود از کلّـــــــــــه ات يارا ! بلند است؟!
هر آن آتش که از حســــــــن تو برپاست
بدان از گـــــــــــــــور اين بابا بلند است!!
همــــــــه محصــــــــول خالي بندي اوست!
گر اين آوازه در دنيــــــــــــــــــا بلند است!
***
الا اي طنز گــــــــوي همچـــو مانکن(!)
که قــــــــــدّ سروت از پهنا بلند است!!! ـ
برو پنـــــــــــد "نظامي" گوش ميکن!(?)
اگر فکرت چو طبــــــــــــع ما بلند است!
مپيچ اي "بوالفضول" اينقــــــدر در شعر
زبــــــــــــــــــــان کذب در آن تا بلند است!
از اين "اکذب" سرايي هاست کاکنـــون
دماغ کل شا عــــــــــــــــرها بلند است!!!
